วัดหลวง

วัดหลวง เป็นวัดโบราณ สร้างในราวสมัยกรุงศรีอยุธยา ไม่ปรากฏนามผู้สร้าง และ พ.ศ. ที่สร้าง ไม่มีหลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษรอื่น นอกจากอักขระขอมมอญ ที่จารึกไว้บนแผ่นเสมาด้านหน้าอุโบสถทั้งในอดีต และปัจจุบัน เป็นสถานที่ร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่ โดยเฉพาะ ต้นอินทร์ – จันทน์ ที่ใหญ่ที่สุดจำนวน 2 ต้น ปลูกขึ้นราวพุทธศตวรรษที่ 22 – 23 เก่าแก่นับร้อยปี คาดว่าปลูกตอนสร้างอุโบสถครั้งแรก ปลูกไว้คู่กัน ต้นหนึ่งปลูกอยู่ด้านทิศเหนือของอุโบสถ มีขนาด 12.36 เมตร อีกต้นหนึ่งปลูกอยู่ด้านทิศใต้ของอุโบสถมีขนาด 10.50 เมตร และยังมีต้นไม้ใหญ่หลายประเภท เช่น ตะเคียนทอง ยางประดู่ สัก กรรริกา ต้นอินทร์ – จันทร์ เป็นต้น อุโบสถของวัด ไม่ปรากฏปีที่สร้าง เป็นศิลปะสมัยอยุธยาเรียก “โบสถ์มหาอุต” โดยรอบเสา และผนังอุโบสถก่อด้วยอิฐแดงถือปูน มีระเบียงโดยรอบ ใบเสมารอบอุโบสถ เป็นใบเสมาคู่ทำด้วยหินทรายสีแดง ด้านนอกรายรอบด้วยกำแพงแก้ว ก่อด้วยอิฐแดงก้อนโตขนาด 14 คูณ 29 คูณ 6 เซนติเมตร ภายในกำแพงแก้วโดยรอบจะมีเจดีย์ศิลปะอยุธยาทรงระฆังคว่ำ อุโบสถเดิมมีภาพจิตรกรรมสวยงามมาก แต่ในปี 2468 ได้รับการบูรณะปฎิสังขรณ์ใหม่ เจาะประตูด้านหลัง และหน้าต่างโดยรอบ กะเทาะผิวปูนทั้งหมดออก แล้วฉาบปูนใหม่ ทำให้ภาพจิตรกรรมสูญหายไปในครั้งนั้น

ถ่ายภาพ : ภัทรพงศ์
ตัดต่อ / บทโทรทัศน์ : คมปิยะ
เสียงบรรยาย : กาญจนา
วันที่ 5 – 10 – 52