วัดดอนกระเบื้อง ตั้งอยู่ ณ หมู่ 4 ตำบลดอนกระเบื้อง อ.โพธาราม จ.ราชบุรี เป็น วัดมอญที่จัดตั้งมากว่า 200 ปี ส่วนการก่อเกิด กำเนิดวัดดอนกระเบื้องนั้น หัวหน้ามอญ ผู้หนึ่งมีนามว่า “พระยานิโครธาราม” ได้กราบทูลเรื่องการสร้างวัดต่อเจ้าคณะหนใหญ่ แห่งวัดคงคาราม เพื่อเสริมศรัทธาของบรรดาชนชาวมอญที่มีจำนวนมาก จึงกราบทูล ขออนุญาตจาก “เจ้าคณะใหญ่” ของวัดคงคาราม เพื่อจุดประสงค์ก่อสร้างวัดขึ้นอีก แห่งหนึ่ง พระยานิโครธารามได้ปรึกษากับหัวหน้ามอญทั้งหลายจนเป็นที่ตกลงกันสร้างวัดขึ้นแน่นอนแล้ว วัดนี้มีนามว่า “วัดดอนกระเบื้อง” หรือชาวมอญเรียกว่า “เภียเดิงเริด” พระภิกษุสงฆ์ที่นิมนต์มาเป็นเจ้าอาวาสของวัดดอนกระเบื้องคือ “พระครูบัว” เลี้ยงช้าง เพราะท่านชอบเลี้ยงช้าง
คนโบราณ รุ่นปู ย่า ตายาย ท่านเล่าให้ฟังว่าวัดดอนกระเบื้องนี้เมื่อเริ่มปลูกสร้างศาลาการเปรียญมีกระเบื้องที่แตกหักจมอยู่ใต้ดินเป็นจำนวนมาก กระเบื้องมีลักษณะเป็นดินเผาแบบโบราณ ซึ่งชาวมอญที่อพยพมามีอาชีพทางหัตถกรรม คือปั้นหม้อ ปั้นไหและ ทำกระเบื้องกันเป็นอาชีพ หลักฐานพอเชื่อได้ว่า ดินที่ขุดมาปั้นหม้อ ไหและกระเบื้องนี้ขุดมาจากดินที่อยู่ในหนองน้ำลึก ซึ่งมีชื่อในปัจจุบันว่า “หนองหูช้าง” ชนชาวมอญที่อพยพมาก่อนนั้นได้ใช้กระเบื้องดินเผาเหล่านี้ มุงหลังคาศาลา การเปรียญวัดดอนกระเบื้องและมุงกุฎิด้วย กระเบื้องแต่ละแผ่นทีอักษรภาษามอญจารึกไว้ว่า “เภียเดิงเริด” ดังเห็นเป็นประจักษ์พยานชัดว่า เมื่อ พ.ศ. 2496 ทางวัดได้รื้อกระเบื้องเก่าของศาลาการเปรียญออก ก็ยังเห็นว่ามีอักษรภาษามอญจารึกอยู่ที่แผ่นกระเบื้องชัดเจน
คนโบราณ รุ่นปู ย่า ตายาย ท่านเล่าให้ฟังว่าวัดดอนกระเบื้องนี้เมื่อเริ่มปลูกสร้างศาลาการเปรียญมีกระเบื้องที่แตกหักจมอยู่ใต้ดินเป็นจำนวนมาก กระเบื้องมีลักษณะเป็นดินเผาแบบโบราณ ซึ่งชาวมอญที่อพยพมามีอาชีพทางหัตถกรรม คือปั้นหม้อ ปั้นไหและ ทำกระเบื้องกันเป็นอาชีพ หลักฐานพอเชื่อได้ว่า ดินที่ขุดมาปั้นหม้อ ไหและกระเบื้องนี้ขุดมาจากดินที่อยู่ในหนองน้ำลึก ซึ่งมีชื่อในปัจจุบันว่า “หนองหูช้าง” ชนชาวมอญที่อพยพมาก่อนนั้นได้ใช้กระเบื้องดินเผาเหล่านี้ มุงหลังคาศาลา การเปรียญวัดดอนกระเบื้องและมุงกุฎิด้วย กระเบื้องแต่ละแผ่นทีอักษรภาษามอญจารึกไว้ว่า “เภียเดิงเริด” ดังเห็นเป็นประจักษ์พยานชัดว่า เมื่อ พ.ศ. 2496 ทางวัดได้รื้อกระเบื้องเก่าของศาลาการเปรียญออก ก็ยังเห็นว่ามีอักษรภาษามอญจารึกอยู่ที่แผ่นกระเบื้องชัดเจน
ภาพ/เรื่อง : วัฒนา อ่วมเนตร 8 มิ.ย.50
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น